اصلاح سطحی
پیشرفت الیاف محكم و سفت كربن و استفاده از آن در تقویت ساختارهای سبك وزن یكی از بهترین
دستاوردهای تكنولوژی در سالهای گذشته است و حجم تولیدات حاصل از آن دركاربردهای جدید
افزایش یافته است [۲]. لذا برای بهبود كارایی كامپوزیت نیاز به شناختن كلیه خواص الیاف می
باشد.كارایی كامپوزیت بستگی شدید به میزان چسبندگی بین الیاف و فاز پیوند دهنده دارد كه این
موضوع نیز به خواص سطح الیاف بر می گردد، بنابراین تعداد روشهای اصلاح سطح نیز متفاوت و رو به
افزایش است. كشف این موضوع كه اكسایش اصل دوده باعث تغییر در ماهیت سطح از حالت آبگریز به
آبدوست و نتیجاً افزایش چسبندگی به مواد پلیمری میشود خود عاملی برای ایجاد توانایی مشابه در
الیاف كربن شد كه متداولترین آن اكسایش سطح است.
بر حسب اكسایشی یا غیر اكسایشی بودن عملیات اصلاح موارد زیر مهم می باشد :
۱- انجام اصلاح در فاز گازی یا فاز مایع
۲- اصلاح در دمای نسبتا پایین (كمتر از ۱۵۰ درجه سانتی گراد) یا در دمای بسیار بالا به عنوان مثال
بیش از ۱۴۰۰ درجه سانتی گراد
۳-اصلاح از طریق روشهای شیمیایی والكتروشیمیایی یا دیگر روشها
۴-اینكه در اثر اصلاح بر وزن الیاف اضافه یا از وزن آن كاسته می شود
۲-۱- روشهای اصلاح سطحی
بر طبق یك تقسیم بندی اصلاح سطح بر حسب اكسایشی بودن به روشهای زیر تقسیم بندی میشود
[۳]. اكسایش در برخی دماها سبب تخریب الیاف و كاهش وزن و كاهش استحكام به وسیلهای ایجاد
حفره در سطح میشود.
فرم در حال بارگذاری ...